Przez oko­ło pół godzi­ny po zabie­gu zde­cy­do­wa­nie ale z wyczu­ciem przy­gry­zaj opa­tru­nek nad miej­scem wyko­na­nia zabie­gu. Po upły­nię­ciu tego cza­su możesz ostroż­nie go wyjąć.

Jeże­li jesteś oso­bą palą­cą, nie się­gaj po papie­ro­sy przez mini­mum 12 godzin po zabie­gu. Dym papie­ro­so­wy może powo­do­wać obfi­te krwo­to­ki i pogor­szyć goje­nie rany.

Krwa­wie­nie z rany po zabie­gu jest spra­wą natu­ral­ną, zacho­waj spo­kój, jeśli następ­ne­go dnia po zabie­gu na swo­jej podusz­ce dostrze­żesz nie­wiel­ką ilość krwi.

Uni­kaj moc­ne­go dmu­cha­nia, wyplu­wa­nia i picia przez słom­kę. Może to rów­nież powo­do­wać duże krwo­to­ki.

Jeże­li po wyko­na­niu zabie­gu wystą­pi krwa­wie­nie, nale­ży poło­żyć wil­got­ny opa­tru­nek na miej­sce wyko­na­ne­go zabie­gu i gryźć go moc­no przez pół godzi­ny.

W trak­cie krwo­to­ku bar­dzo waż­na jest pozy­cja gło­wy. Nale­ży ją trzy­mać wyso­ko lub oprzeć w pozy­cji pół­sie­dzą­cej.

Po każ­dym zabie­gu mogą wystą­pić dole­gli­wo­ści bólo­we, to jest natu­ral­ne. Ból moż­na zmniej­szyć poprzez przyj­mo­wa­nie środ­ków prze­ciw­bó­lo­wych zale­co­nych przez leka­rza sto­ma­to­lo­ga.

Każ­dy śro­dek prze­ciw­bó­lo­wy nale­ży przyj­mo­wać doust­nie, popi­ja­jąc go peł­ną szklan­ką czy­stej wody. Jeże­li pod­czas przyj­mo­wa­nia leku odczu­wa­my dys­kom­fort i mdło­ści, moż­na go przyj­mo­wać z nie­wiel­ką ilo­ścią jedze­nia.

Po zabie­gu waż­ne jest, aby dbać o poziom pły­nów w orga­ni­zmie. Przede wszyst­kim nale­ży uni­kać gęstych cie­czy spo­ży­wa­nych przez słom­kę, bo, tak jak już było opi­sa­ne wcze­śniej, sprzy­ja­ją one krwo­to­kom.

Po zabie­gu nale­ży przyj­mo­wać posił­ki od razu jak jest to tyl­ko moż­li­we. Następ­ne­go dnia ide­al­nie spraw­dza­ją się posił­ki chłod­ne i mięk­kie, takie jak lody czy jogur­ty.

Do ośmiu godzin po zabie­gu kor­ty­ko­to­mii nie nale­ży szczot­ko­wać zębów i sto­so­wać wszel­kich płu­ka­nek. Po upły­wie 8 godzin zale­ca­my płu­ka­nie jamy ust­nej co 4 godzi­ny roz­two­rem soli – pół łyżecz­ki soli na szklan­kę wody.

Następ­nie nale­ży umyć dokład­nie zęby przy pomo­cy szczo­tecz­ki, ale omi­ja­jąc miej­sce wyko­na­nia zabie­gu.

Opu­chli­zna jest natu­ral­nym obja­wem. Prze­ło­mo­wy jej moment nastę­pu­je w oko­li­cach 2 doby po ope­ra­cji i od tego momen­tu słab­nie przez następ­ne 4–6 dni. W celu zmniej­sze­nia obrzę­ku może­my sto­so­wać zim­ne okła­dy.

Przez okres 12 godzin po zabie­gu aktyw­ność fizycz­na nie jest wska­za­na.

U nie­któ­rych pacjen­tów może wystą­pić zasi­nie­nie skó­ry w oko­li­cach rany poza­bie­go­wej. Zni­ka ono samo­czyn­nie i wystę­pu­je przez okres 1–2 tygo­dni.

Nie­któ­rzy pacjen­ci po zabie­gu odczu­wa­ją szczę­ko­ścisk, któ­ry mija samo­czyn­nie po 5–10 dniach.

Jeże­li w miej­scu zabie­gu zosta­ły zało­żo­ne szwy, nale­ży zgło­sić się na wizy­tę w celu ich zdję­cia po upły­wie tygo­dnia.